Ostatnio z mediów mogliśmy się dowiedzieć, że do Polski wchodzi Uber. Uber to aplikacja mobilna, ale też całkiem nieźle propserujące przedsiębiorstwo, oferujące pośrednictwo w usłudze przewozowej. Model biznesowy Uber jest stosunkowo prosty jak to zresztą bywa z popularnymi pomysłami biznesowymi. Uber zbiera zamówienia od użytkowników aplikacji, oblicza średni koszt, pobiera opłatę i wysyła na miejsce kierowcę. Kierowcą w Uber może być czytelniku nawet i ty („kierowcą może być każdy, kto ma własny samochód i chce zarobić dodatkowe pieniądze wożąc pasażerów”). Uber ma być tani.
Dlaczego piszę o Uber. Primo: zainteresowała mnie aplikacja (próbowałem z niej nawet dzisiaj bez powodzenia korzystać). Secundo: jak Uber to taksówkarze, jak taksówkarze to oczywiście prawo konkurencji, tak to już bowiem jakoś jest, że działalność taksówkarska na całym świecie (w tym w Polsce) podbija statystyki podjętych spraw urzędom antymonopolowym. Taksówkarze lubią bowiem się zmawiać, a Uber jest niewygodnym konkurentem, bo stara się ominąć istniejące w Polsce przepisy o przewozie osób (w Polsce przewóz osób mogą co do zasady świadczyć licencjonowane taksówki i nielicencjonowani tzw. przewoźnicy okazjonalni ).
Czytaj dalej wpis na antitrust.pl
Piotr kieruje działem prawnym w centrum analitycznym Polityka Insight. Wcześniej pracował w wiodących międzynarodowych kancelariach w Warszawie oraz w Dyrekcji ds. Konkurencji w Brukseli. Specjalizuje się w prawie antymonopolowym oraz publicznym prawie gospodarczym. Ukończył prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Nowojorskim. Adwokat stanu Nowy Jork.
A jeśli znajdą kierowcę, który przewiezie kontrolera z Inspekcji Transportu Drogowego, to nieborak zapłaci 8000 złotych kary za brak licencji. Jest dużo quasi korporacji taksówkarskich, które obiecują bezrobotnym złote góry, potem zaś zostawiają z problemem, A odpowiedzialność administracyjna ma charakter obiektywny i jest dla takich delikwentów bezwzględna.